Jednostka chorobowa
Od lat mam swojego psychoterapeutę, choćby na wypadek gdybym nie mial komu zawracac glowy swoimi dywagacjami, ale dopiero w tym roku pracuje z psychologami i psychiatrami z roznych osrodkow, w roznych stopniach naukowych, z różnych powodów, w różnym czasie.
Dopiero w tym roku czuje ze rozwijam się w kierunkach o ktorych nie mialem wczesniej pojecia. Dowiedziałem się że dla mnie nie ma leku ktory odbierze mi troche odczuwania empatii, a doda troche wiecej okazywania agresji.
Mogę zazywac leki ktore usuwaja strach lepiej niz amfetamina, albo stabilizuja emocje do poziomu zimnego skurwysyna. Nie dzięki farmakologii jednak dowiedzialem się jednak o skutkach mojej nierownowagi w powyzszym zakresie, i tego jak nadmiar odczuwania empatii i niedomiar okazywania agresji wplywaja na moja przyszlosc.
Już sama wiedza jednak otwiera droge do zmiany, a chec zmiany do jej urzeczywistnienia. Taka dziwna choroba to jest zatem, że z powodu niezrozumienia otoczenia zaczynamy się nad nim zastanawiać bardziej aniżeli naprawdę okazywać samego siebie.