Lepiej umrzeć stojąc, niż żyć na klęcząc
Nie wiem czy da się nauczyć tolerancji błędów. Mam nadzieję że wszystkim na drodze, w pracy nadal zdarzają się sytuację bardzo ostrej reakcji na stres, których wolimy nie pamiętać, a które wiążą się z zimnym potem. Na ile z wiekiem pewnie wszyscy jesteśmy w stanie lepiej nad sobą panować, więcej sytuacji przeżywać bez uzewnętrzniania emocji, to ciekawe jak by wyglądało życie bez odczuwania takich reakcji organizmu.
Możemy nazwać to samokontrolą, a może to być również efekt pracy nad pogłębianiem własnego stoicyzmu. Nie ma nikogo kto samodzielnie kontroluje poziom adrenaliny jedynie za pomocą umysłu, ale może jesteśmy w stanie się przyzwyczaić do pewnego poziomu, a zatem może nawet do skoków tego poziomu adrenaliny również.
Ostatecznie większość stresu to reakcja na sytuacje które sami stworzyliśmy, wybory które samodzielnie podjęliśmy. Wybory które podjęliśmy w świadomości że żałować będziemy tylko przygód których nie wybraliśmy oraz sytuacji w których wybraliśmy klęczeć, zamiast stać prosto.