instagram

Słuszność relokacji

Wiele osób niesłusznie krytykuje innych za relokację kapitału poza obszar kraju – błędnie dopatrując się w tym sposobu na unikanie opodatkowania.

Tymczasem ja już w grudniu 2016 roku wskazywałem dlaczego płacenie podatków w Polsce jest obecnie zbyt ryzykowne w kilku prostych punktach na podstawie przepisów obowiązującego prawa. To chroniczny problem polskiego prawa – tworzenie zapisów o szerokim spektrum interpretacji zapisanych w sposób logiczny i fonetyczny, ale nie mający niczego wspólnego z koncepcją państwa prawa, a jedynie stwarzających pozory przepisów, które w zasadzie wyznaczają szerokość katalogu indywidualnych interpretacji i głębokość uznaniowości uznaniowości urzędniczej. Normalny człowiek czytając te przepisy przerażony jest ogromem głupoty, ale też bezczelnym językiem, jakim posłużył się ustawodawca wymierzając zakres swojej pogardy wobec swoich obywateli formułując art. 119a ordynacji podatkowej:

§ 1. Czynność dokonana przede wszystkim w celu osiągnięcia korzyści podatkowej, sprzecznej w danych okolicznościach z przedmiotem i celem przepisu ustawy podatkowej, nie skutkuje osiągnięciem korzyści podatkowej, jeżeli sposób działania był sztuczny.

§ 2. W sytuacji określonej w § 1 skutki podatkowe czynności określa się na podstawie takiego stanu rzeczy, jaki mógłby zaistnieć, gdyby dokonano czynności odpowiedniej.

§ 3. Za odpowiednią uznaje się czynność, której podmiot mógłby w danych okolicznościach dokonać, jeżeli działałby rozsądnie i kierował się zgodnymi z prawem celami innymi niż osiągnięcie korzyści podatkowej sprzecznej z przedmiotem i celem przepisu ustawy podatkowej.

§ 4. Jeżeli w toku postępowania strona wskaże czynność odpowiednią, skutki podatkowe określa się na podstawie takiego stanu rzeczy, jaki zaistniałby, gdyby dokonano tej czynności.

§ 5. Przepisy § 2–4 nie mają zastosowania, jeżeli okoliczności wskazują, że osiągnięcie korzyści podatkowej było jedynym celem dokonania czynności, o której mowa w § 1. W takiej sytuacji skutki podatkowe określa się na podstawie takiego stanu rzeczy, jaki zaistniałby, gdyby czynności nie dokonano.