Świadomość
Świadomość to percepcja postrzegania wytarzana przez program, który działa w symulacji którą tworzy nasz mózg.
Świadomość powstała zanim powstał świat, ponieważ do stworzenia świata potrzeba świadomego obserwatora, który tworzy świat poprzez akt obserwacji.
Mózg to funkcja naszego ciała, która wyobraża sobie świat i przyszłość poprzez znajdowanie wzorców, a świadomość to funkcja naszego mózgu, która wyobraża sobie myślenie poprzez wymyślenie koncepcji tego co teraz. Żeby mózg wymyślał co będzie, musi wytwarzać sztuczną koncepcję tego co było. Żeby świadomość koordynowała myślenie, musi wymyślić sztuczną koncepcję tego co teraz.
Mózg najpierw tworzy nam podstawowe dwa wymiary: światła i ciemności, szerokości i długości, następnie inne kształty i kolory, a dalej także inne wymiary pozwalające nam na wytworzenie symulacji świata, w którym mózg potrafi znajdować powtarzające się wzory pozwalając nam na przewidywanie przyszłości.
Świadomość to program wytworzony w symulacji świata wytworzonej przez mózg, który pozwala na koordynowanie różnych procesów zachodzących w mózgu celem orkiestrowania ich na potrzeby tworzenia symulacji tego co “teraz” tak, aby zapewnić nam spójne interakcje ze światem zewnętrznym.
W ten sposób tworzymy sztuczną symulację przestrzeni, a następnie symulację czasu, które muszą być rozdzielone, abyśmy mogli przeżyć: poruszać się w przestrzeni i odnajdywać w czasie – mimo że wiadomo że świat jest inny niż go postrzegamy, a faktyczne to, co teraz w ogóle nie istnieje.